کانکتور سرکابلی USB اپل

مدل‌های مختلف کابل USB و کاربرد آنها

USB استانداردی فراگیر در دستگاه‌های الکترونیکی است اما در اشکال مختلفی عرضه می‌شود. دلیل این تفاوت به کارایی و کاربردهای متنوع آن برمی‌گردد. در ادامه شش نوع رایج از پورت‌ها و کابل‌های USB را معرفی کرده‌ایم:

Type-A: رابط مستطیلی تخت و استانداری که در یک طرف اغلب کابل‌های کامپیوتری به چشم می‌خورد. بسیاری از رایانه‌ها چندین پورت Type-A برای اتصال لوازم جانبی دارند. این پورت‌ در کنسول‌های بازی، تلویزیون‌ها و دیگر وسایل هم به چشم می‌خورد.

Type-B: یک کانکتور تقریبا مربعی که اغلب در چاپگرها و دیگر گجت‌های متصل به کامپیوتر دیده می‌شود. این کابل‌ها امروز نسبتا منسوخ شده و با نمونه‌های کوچکتر جایگزین شده‌اند.

Mini-USB: نمونه کوچکتری از کانکتورهای زیر شاخه Type-B که پیش از فراگیر شدن میکرو USB در دنیای موبایل‌ها حکومت می‌کردند. هرچند گوشی‌ها با این مدل وداع کرده‌اند اما کماکان در دروبین، کنترلر پلی استیشن، MP3 پلیرها و ابزارهای مشابه به کار برده می‌شوند.

میکروUSB: طی سال‌های اخیر پرکاربردترین کانکتور در دنیای موبایل و دیگر گجت‌های قابل حمل میکروUSB بوده اما اخیرا تنها به مدل‌های میان رده و اقتصای محدود شده است. این نوع کابل در تبلت‌ها، کنترلرهای بازی و ده‌ها گجت دیگر کاربرد دارد اما تولیدکنندگان مدتهاست حرکت به سمت USB-C را شروع کرده‌اند.

Type-C: جدیدترین استاندارد USB که در آن یکی از بزرگترین مشکلات استفاده از USB یعنی یک طرفه بودن حل شده. علاوه بر این نسبت به مدل‌های قبلی بالاترین نرخ انتقال داده و توان برق را به همراه دارد. این مزایا باعث شده در بسیاری از گوشی‌ها و لپ تاپ‌های پرچمدار و پیشرو از جمله مک بوک، گوشی‌های سری پیکسل، کنترلر سوییچ پرو و غیره به کار برده شود. در ادامه بیشتر به USB-C می‌پردازیم.

لایتنینگ: کابل لایتنینگ کانکتور اختصاصی اپل برای آیفون، آیپد، ایرپاد و غیره است و نمی‌توان آن را یکی از استانداردهای مستقیم USB به شمار آورد. دستگاه‌های قبلی این شرکت از کانکتور ۳۰ پینی به مراتب بزرگتر بهره می‌بردند اما لایتنینگ با ابعاد مشابه USB-C از اواخر ۲۰۱۲ به استانداردی در محصولات اپل تبدیل شد.

یکی از مزایای کابل‌های USB تامین انرژی مورد نیاز دستگاه‌های کم مصرف بدون نیاز به منبع تغذیه جداگانه است. در بسیاری از موارد کابل‌های USB دارای یک سر Type-A و سری دیگر هستند که برق از طرف A ارسال و در طرف دیگر دریافت می‌شود. دلیل این کار جلوگیری از صدماتی است که به عنوان مثال حین اتصال دو کامپیوتر از طریق کابل USB-A احتمال وقوع آن وجود دارد.

کابل‌های مینی و میکرو به عنوان اشکال کوچکتر Type-B در نظر گرفته می‌شوند اما در نام آنها اشاره‌ای به این مساله نشده است. در مجموع کابل‌هایی که بیشتر کاربران عادی از آنها استفاده می‌کنند شامل micro-USB، USB-C و لایتنینگ است.

USB-C چیست؟

USB-C استانداردهای نوظهور است که مزایای زیادی را به ارمغان می‌آورد. نه تنها از نظر ابعاد کوچکتر و دو طرفه است بلکه فایل‌ها را با سرعت فوق العاده ۱۰ گیگابیت در ثانیه بین دستگاه‌ها جابجا می‌کند. USB-C نسبت به نسخه قبلی کابل‌های USB توانایی دریافت و ارسال توان بسیار بالاتری (تا ۵ هزار میلی آمپر یا ۱۰۰ وات) را دارد.

USB-C جدای از انتقال داده و شارژ دستگاه‌های دیگر، به عنوان پورت نمایشگر هم کاربرد دارد و با اتصال آن به مانیتور می‌توانید محتوا را از لپ تاپ یا گوشی روی صفحه ای بزرگتر به نمایش بگذارید. انواع مختلفی از این کابل‌ها و مبدل‌های آن در بازار عرضه شده که در یک سر آنها USB-C و در طرف دیگر کانکتور USB-A، HDMI، VGA، لایتنینگ، LAN، USB 3.0 یا خود USB-C قرار دارد.

اپل که هرگز در مورد انتخاب قطعات بی گدار به آب نمی‌زند، سری مک بوک را به یک پورت USB-C و مدل‌های پرو را به چندین درگاه آن مجهز کرده است.

موبایل، تبلت و لپ‌تاپ‌های جدید بسیاری به پورت USB-C مجهز شده‌اند و در آنها خبری از میکرو USB نیست. با توجه به عدم فراگیری این استاندارد بسیاری از کاربران ناچار به خرید آداپتورهای USB-C می‌شوند.

توصیه‌هایی برای خرید کابل USB

حین خرید کابل گوشی در بازار با مدل‌های بسیار متنوعی مواجه می‌شوید و شاید وسوسه خرید یک نمونه ارزان به سراغتان بیاید. همیشه به یاد داشته باشید که کابل‌های ارزان‌قیمت از مواد نامرغوب و متریال درجه چندم تهیه شده‌اند، در نتیجه نه تنها در کوتاه مدت خراب می‌شوند بلکه دردسرهای دیگری نظیر شارژ کند و قطع شدن تا خرابی دستگاه و حتی احتمال آتش گرفتن را به دنبال دارند.

این مساله در مورد کابل‌های USB-C هم صدق می‌کند. در روزهای اولیه معرفی این فناوری بازار سرشار از کابل‌های معیوب و غیر استاندارد بود اما این روزها اوضاع بهتر شده، با این حال توصیه قبلی در مورد عدم خرید کابل USB استاندارد را درباره این مدل هم صدق می‌کند. برای خرید بهترین کابل باید این نکات را مد نظر قرار دهید:

سازگاری با پورت
کمپانی سازنده
جنس مواد
طول کابل
۱. سازگاری با پورت: همانطور که دیدیم کابل های گوشی از تنوع بسیار زیادی برخوردارند. اگر قصد خرید کابل USB برای پاور بانک، اسپیکرهای بلوتوثی و بسیاری از دستگاه‌های الکترونیکی را دارید احتمالا باید مدل میکروUSB تهیه کنید. از آنجا که اغلب تولیدکنندگان کابل رابط را هم در جعبه دستگاه‌های خود قرار می‌دهند، اگر چند گجت خریده باشید می‌توانید از کابل‌های آنها به جای هم استفاده کنید.

گوشی‌های اندرویدی قدیمی و برخی مدل‌های اقتصادی جدید هم از همین درگاه بهره می‌برند. با این حال اغلب مدل‌های میان‌رده و به ویژه پرچمدارها از پورت USB-C بهره می‌برند و باید کابل سازگار با آنرا تهیه کنید. گوشی‌های آیفون هم با کابل‌های غیر لایتنینگ سازگاری ندارند.

۲. کمپانی سازنده: کمپانی‌های بی‌شماری به تولید کابل، مبدل و رابط گوشی می‌پردازند و جدا از نام‌های شناخته شده نظیر سامسونگ و شیائومی، می‌توان به برندهای خوشنام دیگری نظیر «باسئوس» (Baseus)، «سینک وایر» (Syncwire)، «زد ام آی» (ZMI)، «انرجیا» (Energea)، «اونتن» (Onten)، «مک دودو» (Mcdodo) و «انکر» (ANKER) اشاره کرد.

۳. جنس مواد: کابل گوشی در طول استفاده مرتب خم شده و اغلب در کیف یا کشو قرار داده می‌شود، بنابرین مواد به کار رفته در آن باید مقاومت بالایی داشته باشد. در کابل‌های مرغوب اغلب روکش پلیمری، PVC یا نایلون بافته استفاده شده و بین ۵ تا ۱۰ هزار بار در برابر خم شدن مقاومت دارند.

۴. طول کابل: نکته دیگری که باید مدنظر قرار دهید طول سیم است. از نظر علمی هرچه طول کمتر باشد جریان بهتر منتقل می‌شود اما اگر سیم به اندازی کافی بلند نباشد، ناچار به اتراق کنار پریز خواهید شد. اغلب کابل های استاندارد طولی برابر یک متر دارند.